Na 43 jaar je partner te verliezen is een hard gelag.  Na een tijd van diep verdriet kwam bij mij geleidelijk aan de vraag opzetten, hoe verder. Het werd voor mij al snel duidelijk dat een leven zonder een vaste partner -in welke vorm dan ook- een armzalig leven zou betekenen.

Altijd alleen naar een museum of weekendje weg? Weer één ticket voor een concert bestellen? Tafeltje voor een persoon?

Ik dacht niet dat ik daar erg gelukkig van zou worden, en vandaar dat ik -in dating sites had ik geen zin- na wat onderzoek bij van Slobbe uitkwam. Niet om een vervanging voor mijn vrouw te vinden, maar wel om een maatje om wat van de prettige  dingen van het leven te delen. En dat lijkt gelukt.